Rozdział 3!!!

                                            Rozdział 3!!!

No hej:3
Marta zwróciła mi uwagę,że Louis jest zbyt słodki,ja to wiem ale to tylko tak początkowo bo on będzie taki okropny w dalszych rozdziałach...
To tyle zapraszam na rozdział :) <3
                                            Rozdział 3!!!

                                            *Dwa dni później*
Udało mi się kupić mieszkanie,jest ono w bloku takim ładnym
Kuchnia
Sypialnia i salon w jednym
Łazienka
Dwa dni temu poznałam dziewczynę nazywa się Amber,bardzo mi pomogła,i mieszka ze mną bo sama nie chcę,a dziś idę do lekarze,boje się,że będę w ciąży,a tego nie chcę przecież mam dopiero 16 lat,wczoraj byłyśmy na zakupach kupiłam sobie ciuchy.Wstałam z łóżka,które dzieliłam z Amber i poszłam do łazienki,dziewczyna poszła do sklepu.Wzięłam ciuchy ze wspólnej szafy i poszłam do łazienki ubrałam się,a następnie,poszłam do kuchni wypiłam herbatę i weszła do mieszkania wesoła dziewczyna
-Hej-przytuliła mnie co odwzajemniłam 
-Hej,idziesz ze mną tak?-zapytałam się jej posłała mi uśmiech
-Oczywiście-krzyknęła entuzjastycznie-przecież muszę powiedzieć ,,A nie mówiłam"
-Już,już skończ-powiedziałam przewracając oczami kocham ją denerwować popatrzyłam na nią a ona stała i się na mnie patrzyła z oburzoną miną zaśmiałam się i wzięłam torebkę i skierowałam się do drzwi
-Idziesz?-zapytałam 
-Idę,idę-powiedziała i do mnie dołączyła,poszłyśmy do jej samochodu,oczywiście ja prowadziłam,bo zapewne ona by nas zabiła
Po jakiś 10-15 minutach byłyśmy pod kliniką ginekologiczną 
-Dzień Dobry,ja byłam umówiona do pani Scoot-posłałam jej uśmiech który odwzajemniła
-Tak,jak się nie mylę pani Alexandra tak?-zapytała się pani która miała około 50 lat pokiwałam głową i złapałam za rękę Amber
-Wiesz to co ja poczekam a Ty pójdziesz za mnie ok,dziękuję-powiedziałam na co ona się zaśmiała i mnie tam zaciągnęła siłą
-Dzień Dobry-powiedziałam niepewnie no a Amber pewnie 
-Dzień Dobry-posłała mi szczery uśmiech miała ok 40-stki 
-To co dolega-zapytała 
-Ja umm wymiotuję i mam bóle brzucha 
-ohh dobrze usiądź-wskazała na wysoki fotel*
Pobrała mi krew,a następnie przepisała jakieś witaminy,pożegnałyśmy się i poszłyśmy do galerii na jakiś obiad
-Lexi czy to nie jest ten Louis co mi zdjęcie pokazywałaś?-zapytała Amber popatrzyłam się w tamtą stronę rzeczywiście był i szedł w naszym kierunku i z jakimś chłopakiem w loczkach
-Amber.on.mnie.zabije-szepnęłam 
-Kurwa co on tu robi,a w dodatku w Dublinie-szepnęła 
-Witaj Kochanie-powiedział po czym objął mnie w pasie,widziałam jak loczek bierze Amber
-Myślałaś,że uciekniesz?-warknął jego oczy był ciemne
-Nie-wyszeptałam bałam się go był taki nieobliczalny
-To dobrze,a teraz grzecznie wstaniesz i pójdziesz ze mną do twojego mieszkania,muszę dać Ci karę kochanie-wyszeptał mi do ucha i je przygryzł wziął moją dłoń i pomógł mi wstać,chciałam wziąć torebkę,ale Louis mnie wyprzedził
-Wezmę-troszeczkę złagodniał
-Dlaczego uciekłaś-szepnął gdy byliśmy w domu 
-Dlatego,że ja jak głupia wierzyłam,że ktoś może się we mnie zakochać!,ale okazało się tak jak zawsze,chciałeś tylko bzyknąć mnie,udawałeś że jesteś taki miły dobry i kochany tylko po to,żeby mnie przelecieć-krzyknęłam a po chwili zaczęłam płakać
-Już shhh nie płacz,kochanie nie płacz,wiem zrobiłem źle ale każdy popełnia błędy,a Ty należysz do mnie i nie masz prawa nawet uciec,czy uderzyć mnie,rozumiesz?-zapytał się mnie pokiwałam głową i wtuliłam się w niego nigdy nie czułam ciepła od rodziców,więc co się dziwicie
                              **************
Popchnął mnie brutalnie na łóżko a następnie moje ręce dał mi nad głowę i je trzymał,schodził pocałunkami po coraz niżej,aż wreszcie zdjął ubrania ze mnie i z siebie.Rozłożył moje nogi a następnie we mnie brutalnie wszedł,po tym wszystkim kopnął mnie w brzuch,tego było za wiele nie skrzywdzi mojego dziecka!
-Zostaw nie możesz!-krzyknęłam a po moich policzkach zaczęły się lać łzy
-Nie mogę bo co huh?-warknął a następnie pociągnął mnie za włosy patrzył w moje oczy a ja w jego
-Zabijesz je-szepnęłam
-Niby kogo?-zapytał był już wytrącony z równowagi 
-Nasze dziecko-szepnęłam cichutko 
Wyszedł tak po prostu wyszedł....
Zostawił mnie samą jak nic nie wartego śmiecia....
Wstałam ubrałam się i zeszłam na dół 
-Gdzie idziesz?-zapytał Louis gdy weszłam do kuchni w jego oczach było widać strach podeszłam do niego i się przytuliłam 
-Muszę jechać do lekarza-szepnęłam 
-Pojadę z Tobą,chciałbym zabrać Cię na kolację dobrze?-zapytał tuląc mnie to siebie bardziej 
-Dobrze-posłałam mu uśmiech co odwzajemnił
-Zaraz wracam-powiedział szybko wyszedł a po chwili się pojawił w pełni ubrany
-Idziemy?-zapytał pokiwałam głową a następnie złapałam go za rękę i tak wyszliśmy kierując się do samochodu.....

Wybaczcie,że rozdział jest do dupy ale jestem chora i nie mam siły
Widzę,że nie podobają Wam się rozdziały :( 
No nic chyba skończę go na tym rozdziale
Jeżeli już tu jesteś to skomentuj to dla Ciebie chwila a dla mnie wielka motywacja.Jeżeli nie będzie komentarzy następny rozdział się nie pojawi WYBACZCIE